Κρητικές μαντινάδες από τον παππού και τη γιαγιά

Κρητικές μαντινάδες από τον παππού και τη γιαγιά
ΠΗΓΗ ΠΡΟΕΛΕΥΣΗΣ: http://cgi.di.uoa.gr/~sigletos/mant3.html

Δίπλα θα πάρω τα βουνά
να βγω στον Ψηλορείτη
να καμαρώσω από εκεί
την ομορφιά σου Κρήτη

Κρήτη τα παλικάρια σου
μην τ' αλαργοξορίζεις
η ξενιτιά τα χαίρεται
μα εσύ τα λαχταρίζεις

Κλαίω κρυφά γιατί κανείς
δε θέλω να το μάθει
πως εξανανεώσανε
τα παιδικά μου πάθη

Ξεράθηκε ο βασιλικός
που είχαμε ομάδι
γιατί δεν τον επότιζες
κάθε πρωί και βράδυ


Πλατύφυλλε βασιλικέ
με τα 40 φύλλα
όλοι σε τριγυρύσανε
μα εγώ πάλι σε πήρα

Η νύχτα με παρηγορεί
που θέτω και κοιμούμαι
γιατί τη μέρα δε μπορώ
γιατί σ' ανιστορούμαι


Η νύχτα είναι βάσανο
για ΄κείνους π' αγαπούνε
θεέ μου και πως την επαιρνούν
χωρίς να κοιμηθούνε

Πόσα παράξενα θωρρεί
ο ήλιος την ημέρα
και το φεγγάρι την αυγή
κι ο λύχνος από σπέρας

Το χείλι σου το κόκκινο
ήθελα να φιλήσω
μα κείνο στάζει το κρασί
φοβούμαι μη μεθύσω

Μέσα στο κοκλιομπάντουρο
έκτισα τον οντά μου
να βάλω τη γυναίκα μου
και τα πεθερικά μου


Αύριο θα μισέψω εγώ
κι έβγα κι εσύ στο δώμα
και πές μου άμε στο καλό
με το γλυκύ σου στόμα

Ο κάτω κόσμος είν' κακός
γιατί δεν ξημερώνει
γιατί δεν κράζει πετεινός
δεν κελαηδεί αηδόνι


Μια χάρη μόνο σου ζητώ
κια θέλεις να την κάμεις
να έχομ' ένα όνομα
με κείνη που θα πάρεις

Μικρή μικρή σ' αγάπησα
μεγάλη δε σε πήρα
να μ' αξιώσει ο θεός
και να σε πάρω χήρα

Τώρα το φέραν οι καιροί
ν' αφήνουνε πλεξούδες
κι οι άνρες τα μουστάκια τους
κι ας είναι σαν αρκούδες

Ο δυστυχής τον πόνο του
έχει για μεγαλείο
κι αν του προσφέρεις τη χαρά
την παίρνει για αστείο


Ποιος ουρανός, ποια θάλασσα
ποια βρύση θολωμένη
θα μου τη σβήσει τη φωτιά
που μού'χεις αναμμένη;

Ένας καινούριος άνεμος
φύσηξε στην καρδιά μου
να μου γιατρέψει τις πληγές
που μ' άνοιξες κυρά μου


Αν μ' αγαπάς κι είν' όνειρο
ποτέ να μην ξυπνήσω
με τη γλυκάδα τ' όνειρου
θέλω να ξεψυχήσω


Τα δυο σου μάτια έχουνε
της θάλασσας το χρώμα
και του μελιού τη νοστιμιά
το όμορφό σου στόμα


Στον ουρανό κι αν ανεβείς
στα νέφη κι αν κοιμάσαι
φτερά κι αν κάνεις να πετάς
πάλι δικιά μου θα' σαι